plastikfutbolsahasc4b1

Yaşıtım olanlar bu futbol sahalarını mutlaka hatırlayacaklardır ve tebessümle karşılayacaklardır. Hemen hemen teknolojinin çevirmeli telefonun esaretinden kurtulduğu dönemler dönemler ile cep telefonu taşımak için vücut geliştirmeye gidilmesi gereken zamanlara tekabül ediyor.

Bana anlattıklarına göre 1987’nin sonları, 3,5 – 4 yaşındayım ve babam bana futbol oyunu almış, küçüklerinden. O zaman böyle bir hediye ile karşılaşan ben sevinçten havalara uçmuşum. Babamla karşılıklı oynayacağız ve babamı yeneceğim ya her akşam babam eve gelse de oynasak diye kapıları gözlermişim, babam gelince de dinlenmesine fırsat vermeden oynamak için tepesinden inmezmişim, ta ki oynayana kadar.

Babamlar 4 erkek kardeş ve babannemlerle aynı apartmanda altlı üstlü oturuyorduk. Amcamların yaşıtı 2 erkek kardeşte karşı dairemizde var, etti 6. Sözün özü, o kadar genç adam bir araya toplanırsa ve o zamanların önemli bir eğlence aracı bu futbol oyunu olursa 4 yaşındaki veledi kimsenin gözü görmez. 6 kişi turnuvalar, geç saatlere kadar iddialı maçlar vs beni gören yok, kenarda bekleyeyim işim ne?!!

Yine böyle toplanıp oyuna konsantre oldukları bir zamanda bu olanlara kayıtsız kalamayan küçük velet ben, ağlaya ağlaya sahanın üzerine çıkıp zıplaya zıplaya bütün adamları kırmışım ve olay kökten çözülmüş 🙂 Aslında ben öyle sanmışım…

Ertesi gün daha büyüklerinden gelmiş. Tabi bir farkı olmuş, fasulyeden saysalarda beni de oyunlarına almışlar. Anlayacağınız zafer her halükarda benim :))

Leave a Reply

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir