Yayla Nasıl Bir Yer?

iedemirayak

Haz 30, 2013
4 min read

Tavsiye üzerine gittiğimiz bir yerdi Yayla, Keşan, Edirne. Herkes Saros Körfezi’nde Erikli’ye odaklanmışken o yoğunluğun hengamenin dışında daha sakin bir yer olduğunu işitmiştim ve Erikli’ye sadece 9 km uzaklıkta. Her ne kadar beklentim sadece deniz-kum-güneş üçlüsü ve sehir hayatından uzaklaşmak olsa da Şileli bir vatandaş olarak tatil mekanlarından özellikle de sahil şeridinden yani kumdan memnun kalmak kolay olmuyor. Şile’deki ince kumsal (altın kum) alışkanlığı tatil keyfini sekteye uğratabiliyor ister istemez.

Beklentileri oluşturan etmenlerden bir tanesi Yayla Köyü olarak bahsedilmesiydi, bizdeki köy algısı Şile’den ötürü pek çoğu eski usüllerle yapılmış betonlaşmamış 50-100 arası ev. Erikli’yi geçip Yayla tabelasını takip ettiğimizde ormanın içinden oldukça bozuk bir yolda ilerlerken içimdeki köy algısı daha da belirginleşiyordu. Erikli Yayla sahili ise görünce şaşkınlık içinde bırakıyordu. Sahil boyunca deniz manzaralı 2 katlı eşyalı kiralık villalar vardı yaklaşık 20 civarında, buradaki villalardan en kıyaklarından biri bizi bekliyormuş, balkonu geniş ve denizi görenlerden biri 🙂

Yayla’da

kiralık

satılık

Erikli’de

kiralık

satılık

Eşyaları alel acele eve attıktan sonra yiyecek içecek birşeyler almak için ev sahibine sorduğumuzda lokal marketlerden başka BİM, A101 ve ŞOK marketlerinin olduğunu söyledi. Nasıl bir köye gelmiştik? İçeri doğru gittiğimizde villaların devam ettiğini ve büyük siteleri akabinde küçük bir çarşı olduğu gördüm. Onu da geçtim çarşının uzak tarafında 3 tane otobüs firmasının yazanesi vardı. Laaaan! Hani köye gelmiştik 🙂 Lokal firmalara desteğimizi gösterelim ve Keşan Birlik olarak adını verelim.

Eve dönünce ev sahibiyle muhabbet ettiğimizde köyün merkezinin 2 km kadar içeride olduğu ve bulunduğumuz bölgenin Yayla Sahili diye geçtiğini, toplam konut sayısının 4600 olduğunu söyledi 0_o Ya tamam köy değil, belde 🙂

O değilde Yayla Beach Club bile vardı, gece canlı performans ve 2 gün DJ performansı, uu beybi 🙂 Sahibi Fiko abi, içince çok güzel oluyor. Tophane’de mekan işleten popüler abilerdenmiş, kıyak da bir nargile yaptı hani.

Hemen evin önünden geçen yol ve sonrası kumsal. Çok az yürüyerek suya ulaşabilmek paha biçilemez, hatta altın kum beklentisi de karşılanmamış olsa da çok öenmesemedim. Deniz kenarı kum olmasına rağmen içeriinde lokal taşlıklar ve deniz ketaneleri vardı. Bu sebeple hep deniz ayakkabısı gidim. garanticiyim evet.

Bir gün Yayla Liman’a bir gün Erikli’ye ve bir gün Mecidiye Uzunkum’a gittik ama evin önü her zaman daha güzeldi (Erikli sahili ince kum olmasına rağmen). Bu arada su her zaman ziyadesiyle serin, soğuk değil ama serin. vücudunuzu ıslattıktan sonra çok da güzel.

Gece denize yansıyan ay ve denizin şıkırtıları eşliğinde sallanan askılı bahçe koltuğunu hep anımsayacağım. Sinirleri yumuşatmak için birebir bir yer Yayla. Gece gezmelerini seviyorsanız da 15 dakika uzaktaki Erikli’ye gitmeniz yeterli. Yani İstanbul’dan Bodrum’a, Marmaris’e, Antalya’ya falan gitmek külfet. Ben bundan sonra Keşancıyım. Hoppala paşam Malkara Keşan 🙂

Dönüşte Edirne’ye geçip Selimiye Camii’sini ziyaret edip, etrafındaki müzeleri gezdik. Tarihi yaşamak derler ya, işte öyle bir şey. Tabi oraya gidip ciğer yememek olmazdı. Her ne kadar ciğer yemekten hoşlanmasam da Edirne’de ciğer yenir! Edirne usülü ciğer o kadar da yenilmez değilmiş. Ayrıca Meriç Nehri’nin kenarındaki kafelerde çayımızı içip yola koyulduk. Sonrası İstanbul hayatı işte…